ಕಂಡದ್ದು - ಕಾಣದ್ದು !

ಕೆಲ ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ, ಚೆನ್ನೈಯಲ್ಲಿ ಕಂಡ ದೃಶ್ಯ -
ಓರ್ವ ಭಿಕ್ಷುಕ, ಎಣ್ಣೆ ಕಾಣದ ಕೂದಲು, ಮಣ್ಣಿಗೂ ಅವನ ಮೈಗೂ ವ್ಯತ್ಯಾಸವೇ ಇಲ್ಲವೇನೋ ಎಂಬಷ್ಟು ಕೊಳಕಾದ ಅವನ ಮೈ-ಬಟ್ಟೆ, ಹುಲುಸಾಗಿ ಬೆಳೆದ ದಾಡಿ - ರಸ್ತೆ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ. ಅವನ ಎದಿರು ಓರ್ವ ಸಾಮಾನ್ಯ ನಾಗರೀಕ; ಭಿಕ್ಷುಕನ ದನಿಗೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ, ತಾನು ತಂದ ಆಹಾರವನ್ನ ಶುಚಿಯಾದ ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ, ತನ್ನ ಕೈಯಿಂದಲೇ ಆ ಭಿಕ್ಷುಕನಿಗೆ ಉಣ್ಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ!
ಓದಿದ್ದೆ ಇಂತಹ ದೈವೀ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡದ್ದು ಇದೇ ಮೊದಲು.
ಜಗತ್ತಿನ ಅನ್ಯಾಯ, ಮೋಸಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅಸಹಾಯಕತೆ ಮೂಡುವುದಿದೆ, ಜನಗಳಲ್ಲಿ ಸತ್ಯ, ನ್ಯಾಯ-ನೀತಿ, ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಮೊದಲಾಗಿ ಮಾನವೀಯತೆ ಸತ್ತೇ ಹೋಗಿದೆಯೇನೋ ಅನ್ನುವ ಭೀತಿ ಕಾಡುವುದಿದೆ....ನಾ ಕಂಡ ಆ ದೃಶ್ಯ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆಶಾ ಕಿರಣವನ್ನ ಮೂಡಿಸಿತು; ಹಾಗೇ, ನನ್ನೊಳಗೆ - ನಾನೇನು ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ, ನನ್ನ ಕೊಡುಗೆ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು -ಹೀಗೆ ಮಂಥನಕ್ಕೆ ಎಡೆ ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟಿತು.

Someone asked me.. wanting to know me better, as to what do I like.

Though I find that question to be a boring one sometimes,.. this one inspired me to answer today!

And I began to write..

and wrote,

What do I like?

I like rains.. clouds..

also the warm sun most of the times,..

I love silence,.. and sitting under the tree watching the river flow by,

good driving, no honking people,

I like driving long journeys,..

.. the koyal's cohoo..anytime! especially when it sings to itself even in the buzzle of traffic!

I like fresh flowers,.. neat houses, .. simple furniture,

good fresh vegetarian food,

hmm... i love smiles and .. men who talk less ;)

.. I love to read , my morning chai

coffee ..only those evenings when i crave for it,..

I like committed people, sensitivity,..

.. people with compassion,

watching the waves of the sea,..

the expression on buddha's face,..

and in Christ's,

.. love Krshna's flute and pranks,

and Radha's love

And I could not stop... did not want to edit

sowmya

ಅಂತೂ college life ಇನ್ನು ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳು ಅಷ್ಟೇ.. farewell ದಿನದ ನಂತರ ಈ levelಗೆ ಬೇಸರ ಆಗತ್ತೆ ಅಂತ ಅಂದ್ಕೊಂಡೇ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ.. classಗೆ late entry ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು.. ಚೆನ್ನಾಗ್ ಪಾಠ ಮಾಡೋದಿದ್ರೆ ಕೇಳೋದು, ಇಲ್ದೆ ಇದ್ರೆ ತೂಕಡ್ಸೋದು , ಚಿತ್ತಾರ ಬಿಡ್ಸೋದು , ಕತೆ ಪುಸ್ತಕ ಓದೋದು.. ಚೆನ್ನಾಗಿ seminars present ಮಾಡಿದ್ದು.. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಗೆಳತಿಯರೆಲ್ರು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕೂತು lunch box ಹಂಚಿದ್ದು.. ಲ್ಯಾಬ್ ಲಿ ಮನ್ಸಾದಾಗ ಭಯಂಕರ ಉತ್ಸಾಹದ ಕೆಲ್ಸ, ಇಲ್ದೆ ಇದ್ರೆ ಬೇಕಾ ಬಿಟ್ಟಿ ಕೆಲ್ಸ.. ಹಂಗೆ ನಡು ನಡುವೆ ನಮ್ಮ college ಪಕ್ಕದ್ canteenಗೆ ಹೋಗಿ ಮುಕ್ಕಿದ್ದು, ಇಲ್ಲ aunty shopಗೆ ಹೋಗಿ slice ಇಲ್ಲ ಎಳನೀರು ಕುಡ್ದಿದ್ದು.. ಸಂಜೆ ಹೊತ್ತು ಕಲ್ಲು benchಲಿ ಕೂತು ಹರಟೆ ಹೊಡಿದು, ನಮ್ದೇ ಗಲಾಟೆಲಿ ವಾಪಸ್ ಬಂದಿದ್ದು.. full dress up ಆಗ್ಕೊಂಡು ಹೋದಾಗ ಸಿಕ್ಕಿದ compliments.. campusಲಿ ನಡಿಯೋ ಎಲ್ಲ festsಲಿ ಅರಚಿದ್ದು.. ಎರಡು ವರ್ಷ ಹಾಡೋ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಿಗೆ ಮಾಡಿದ ತಯಾರಿ.. ಪೂರ್ತಿ semesterದು records ಒಂದೇ ವಾರದಲ್ಲಿ ಬರಿಯೋ ತಾಕತ್ತು.. exams ಹತ್ರ ಬಂದಂಗೆ ಮಾಡಿದ notesದು ಅಟ್ಟಿಗಟ್ಲೆ xerox.. ಪ್ರತೀ ಸಲ examಲಿ ಪೂರ್ತಿ ಬರ್ದೇ ಆಗಿಲ್ಲ ಅಂತ ಅಳು ಮುಖ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದು.. ಗೆಳತಿಯರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯೊಂದ ಕೊಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ gifts.. ಎಲ್ಲ ಸಂತೋಷದ ಕ್ಷಣಗಳು, ಕಾಲ್ ಎಳ್ದಿದ್ದು, ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿರೋದು, ಸಿಟ್ಟು ಜಗಳ ಸಮಾಧಾನ ಮಾಡ್ಕೊಂಡಿದ್ದು, ಅತ್ತಿರೋದು.. ನಿಜಕ್ಕೂ universityಲಿ ಕಳೆದ ಈ ಎರಡು ವರ್ಷ ಅದ್ರಲ್ಲೂ, ಕೊನೆ ಎರಡು semesters have been special 2 me..

ಅಮ್ಮಾ ನಿನ್ನ ಎದೆಯಾಳದಲ್ಲಿ....

ಮೊನ್ನೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ನೆಂಟರ ಹತ್ರ ಮಕ್ಕಳನ್ನ ಹೇಗ್ ನೋಡ್ಕೋಬೇಕು ಅಂತ ಅಮ್ಮ ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ಲು .. 'ಮಕ್ಕಳ ಈಗ friends ಹಂಗೆ ನೋಡಿಯೋಳ್ಳಕ್ಕು , ಅವಕ್ಕೆ ನಾವು ಕೊಡಕ್ಕಾದದು ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತೆ ಸಮಯ ಅಷ್ಟೇ'.. ಹೀಗೆ ಅಮ್ಮನ ಮಾತು ಮುಂದುವರಿತಾ ಇತ್ತು.. ಅಮ್ಮ ನಮ್ಮನ್ನ ಅದೆಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನೋಡ್ಕೊತಾಳೆ.. ಅವಳದ್ದು 'unconditional love '.. ಮಕ್ಕಳನ್ನ ನೋಡ್ಕೊಳ್ಳೋದು ಅವಳ ಕರ್ತವ್ಯ ಅಂತ simple ಆಗಿ ಹೇಳ್ಬೋದು.. ಆದ್ರೆ ನಮ್ಮ raisingಗೆ ಅವ್ಳು ಮಾಡೋ ಅಷ್ಟು compromises , sacrifices , wishes ನಮಿಗೋಸ್ಕರ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಮಾಡಲ್ಲ ಅನ್ಸತ್ತೆ.. ಒಂದ್ ಹುಡುಗಿ ಬೆಳೀತಾ ಇದ್ದ ಹಂಗೆ ಒಂದೊಂದೇ ಮೌಲ್ಯನ ಅಳವಡಿಸ್ತಾಳೆ ಅಂದ್ರೆ ಅದಿಕ್ಕೆ ಅಮ್ಮ ಕಾರಣ.. ನಮ್ಮ positive thinking , ಮಾತುಕತೆ ಶೈಲಿ, ನಿರ್ಣಯ ತಗೊಳೋ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ, ಕೆಲ್ಸ ಮಾಡೋ ರೀತಿ, outlook on life.... ಹೀಗೆ ದಿನನಿತ್ಯದ ಅದೆಷ್ಟೋ ವಿಚಾರಗಳಲ್ಲಿ ನಾವು effecient ಇದೀವಿ ಅಂದ್ರೆ ಹುಟ್ಟ್ದಾಗಿಂದ ಅಮ್ಮ ನಮ್ಮನ್ನ ಬೆಳ್ಸಿದ್ ರೀತಿ, ಅವ್ಳು ಮನೇಲಿ maintain ಮಾಡಿರೋ healthy environmentಏ ಕಾರಣ.... For all you've done, thank you, ಅಮ್ಮ. For all that you are, I love you....

ಹೀಗೊಂದು ಜಿಜ್ಞಾಸೆ :)

ಪ್ರತಿ ದಿನವೂ ನನಗೆ ಅನಿಸುವುದಿದೆ- "ಈ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಾನು ಪ್ರಬುದ್ಧಳಿದ್ದೇನೆ, ನನ್ನ ವಿಚಾರಗಳು, ನಂಬಿಕೆಗಳು, ಸರಿಯಾಗಿವೆ, ಕೆಲ ಸಮಯದ ಹಿಂದಿನ ನನ್ನ ವರ್ತನೆಗಳು-ಮಾತುಗಳು ನನಗೆ ನಗು ತರಿಸುತ್ತವೆ, ಅಯ್ಯೋ ಹೀಗೆನ್ದವಳು ನಾನೇನ!"
ಅಲ್ಲೇ ನೋಡಿ ಇರೋದು ಜೀವನದ ಸ್ವಾರಸ್ಯ, ಈ ಚಿಂತನೆ ನನಗೆ ಒಂದು ಸತ್ಯದ ಅರಿವನ್ನ ಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ-ಈ ದೇಹ ಇರುವಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಅನುದಿನ, ಅನುಕ್ಷಣ ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಕಲಿಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತೇನೆ ಅಂತ. " I have arrived" ಅಂತ ಅನ್ನುವ ಹೇಳಿಕೆಯೇ ಬಾಲಿಶ ಅಂತನಿಸುತ್ತದೆ.
ನಿಮಗೂ ಹೀಗೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತ? ಕಲಿಯುವಿಕೆ ನಿರಂತರ ಅನ್ನುವ ಭಾವನೆ ನಿಮ್ಮ ಅನುಭವಕ್ಕೂ ಬಂದಿದೆಯ? ಅಥವಾ ನನ್ನ ಆಲೋಚನಾ ಲಹರಿಯೇ ತಪ್ಪಾ? 

the test of need of conveying..

A story that I wish to share..

In ancient Greece (469 - 399 BC), Socrates was widely lauded for his wisdom.

One day the great philosopher came upon an acquaintance that ran up to him excitedly and said, "Socrates, do you know what I just heard about one of your students called Plato?"

"Wait a moment," Socrates replied. "Before you tell
me I'd like you to
pass a little test. It's called the Triple Filter Test".

"Triple filter?"

"That's right," Socrates continued. "Before you
talk to me about my student
let's take a moment to filter what you're going to
say.

The first Filter is Truth. Have you made absolutely
sure that what you are about to tell me is true?"

"No," the man said, "actually I just heard about it
and..."

"All right," said Socrates. "So you don't really
know if it's true or not.

Now let's try the second filter, the Filter of
Goodness. Is what you are
about to tell me about my student something good?"
"No, on the contrary..."
"So," Socrates continued, "you want to tell me
something bad about him,
even though you're not certain it's true?"
The man shrugged, a little embarrassed.

Socrates continued. "You may still pass the test
though, because there is a
third filter - the Filter of usefulness. Is what you
want to tell me about my student going to be useful to me?"

"No, not really..."
"Well," concluded Socrates, "if what you want to
tell me is neither True nor Good, nor even Useful, why tell it to me
at all?" The man was defeated and ashamed.

This is the reason Socrates was a great philosopher
and held in such high esteem.

'undo'-ಮಹಿಮೆ :)

ಈ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ನ 'undo ' ಆಪರೇಷನ್ ಎಷ್ಟು ತಲೆಗೆ ಹೊಕ್ಕಿದೆ ಅಂದ್ರೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕೈ ತಪ್ಪಿ ಏನಾದರೂ ಆದರೆ 'undo ' option  ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸತ್ತೆ.
ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಹಾಗೇ ಅಲ್ವ?- ಕಾಲ ಚಕ್ರ ಮುಂದುವರಿತಾನೆ ಇರುತ್ತೆ....ಇಷ್ಟ ಇರಲಿ/ಇಲ್ಲದೆ ಇರಲಿ...ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿಸುವ ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಅಂತ ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಹಪಹಪಿಸಿದ್ದಿದೆ.
'ಮಾತು ಆಡಿದರೆ ಹೋಯ್ತು ....' ಅಂತ ಬಲ್ಲವರು ಹೇಳ್ತಾರೆ,,,ಅಯ್ಯೋ ವಾಪಸ್ಸು ತಗೊಳ್ಳುವ ಹಾಗಿದ್ದಿದರೆ...
ಅಚಾತುರ್ಯದಿಂದ ಘಟಿಸಿದ ಕಾರ್ಯಗಳ ಪುನಃ ಶೂನ್ಯ ಬಿಂದುವಿಗೆ ತರುವ ಹಾಗಿದ್ದಿದ್ದರೆ....
ಖುಷಿ ಕೊಡುವ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನ, ಮಾತುಗಳನ್ನ ಮೆಲುಕು ಹಾಕಿದಷ್ಟೂ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹಿತ, ಅದರ ಪ್ರಭಾವವನ್ನ, ಪರಿಣಾಮವನ್ನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿದ್ದವರೂ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆ ಅನುಭೂತಿಯನ್ನ ವೈಪರೀತ್ಯಕ್ಕೆ ಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವೂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿದೆ- ಸಮಯಾ ಸಮಯದ ಪರಿವೆ ನಮ್ಮ ಮಾತು-ಕೃತಿಗಳ ಮೇಲಿದ್ದರೆ,,,,ಅಯ್ಯೋ 'undo ' option ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಅನ್ನುವ ಗೋಳು ತಪ್ಪಿಸಬಹುದೋ ಏನೋ !